Magam részéről nagyon szeretem a ma már klasszikus, és ezt az új művészetet. Számítógép ma már mindenütt megjelent, és szinte nélkülözhetetlen. Talán az lenne a vicc, ha éppen pont a művészetek területéről maradna ki. Nem tudom miért kell pro és kontra pálcát törni egyik vagy másik művészeti stílus mellett? Mind a kettő nagyon izgalmas. Talán a klasszikusok, minthogy ismertebbek, ezért elfogadottabbak. De miért kell választani, vagy gyorsan megállapítani melyik a jobb. Évelni lehet mindkettő mellett, csak aztán ne válljon az ember a bibliai Bálám szamarává. Azok akik szeretik az újat, azok inkább erre a modernebbre vevők, de azzal nem értek egyett hogy elcsépelt lenne a klasszikus művészet. Canovai vagy rodeni csókot nem lehet leutánozni. A modernek nyersessége pedig szabályosan példátlan. A japán - keleti festőket ezen az oldalon nézegettem először. Nem mindennapi ahogy az embert látják, sőt saját magukat. Metanyelvi jeleit a modern képeknek nem lehet eléggé becsülni. Persze vannak gyengébb, mondvacsinált művészek mindkét oldalon. Nem szeretem a változtatásokat, kivétel a művészet. Kezdetben az impresszionistákat imádtam, majd a szürrealistákat, most éppen a szecesszióért rajongok. Egyre jobban szeretem a moderneket. A művészetek nem ismerik azt a szót hogy unalmas. Szerintem mindenki döntse el maga melyiket is kedveli!!! Halott ügy, ha már megmondják mit szeressek és miért!!! Magam részéről mindkét irányzatban megtalálom, megkeresem ami nekem tetszik vagy elgondolkodtat! Zurbarán csendéleteit pedig számítógéppel vagy anélkül ember nem bírja felülmúlni!!