hja. valahogy nekem az a kép ugrik be, amint egy szemüveges, kopasz, fehér ruhába öltözött ember monoton, tárgyilagos hangon mondja az eljárás szakaszait, miközben szemlélteti is őket, mintha müzlit töltene egy tálba. mármint hasonló lelkesedéssel, és rutinnal